My Life วันนี้ก็เหมือนเช่นหลายๆ วันที่ผ่านมา...เป็นยังไงก็เป็นยังงั้น
ใช้แหนบถอนผมหงอกแคะๆ เหรียญจากกระปุกออมสินน้องหมูมาได้ยี่สิบสองบาท
เป็นเหรียญใหม่ที่หยอดไว้สมัยทำงานประจำ มีทั้งเหรียญสิบ เหรียญห้า เหรียญสองบาท
แน่นอนว่าเหรียญหนึ่งบาทเยอะสุด วันนี้แคะเหรียญออกมาคงไม่ทำให้น้องหมูผอมนะ
My Piggy |
ช่วงชีวิตแย่ๆ นี่ บางทีก็เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆ
กาแฟหมด ไข่ไก่หมด ยาสีฟันหมด น้ำยาล้างจานหมด ไวไวหมด
แล้วอีกหลายสิ่งก็เริ่มทยอยหมดตามมาดั่งเคราะห์ซ้ำกรรมซัด
เหรียญยี่สิบสองบาทซื้ออะไรได้บ้างละนี่--?
ว่าแล้วก็อาบน้ำแบบลวกๆ และเร่งรุดลงไปร้านขายของชำเจ๊ประจำข้างล่าง
กาแฟ Birdy ๑ ซอง ๕ บาท / ไข่ไก่ ๑ ฟอง ๔ บาท / ยาสีฟัน Colgate หลอดเล็ก ๑๐ บาท
เติมน้ำเปล่าที่เครื่องหยอดไปอีกสองบาท ยังโชคดีเหลือเงินหนึ่งบาท
และยังดีที่ข้าวสารยังมี จัดแจงหุงเลย ทีนี้จะทำเช่นไรกับไข่ไก่หนึ่งฟองเพื่อกินให้อยู่ท้องสำหรับทั้งวันนี้
ระหว่างจิบกาแฟร้อนๆ สมองก็ครุ่นคิดเมนูต่างๆ ไปสะระตะ ที่สุดก็ลงเอยด้วยไข่เจียวแบบใส่น้ำผสม
อาศัยทำน้ำปลาใส่พริกป่นเหยาะน้ำส้มสายชูสักหนึ่งถ้วย กินแบบเน้นข้าวเป็นหลัก อิ่มท้องไว้ก่อน
อา...เวลาหิวจัดๆ นี่ ข่าวร้อนก็ให้รู้สึกหอมและอร่อยล้ำยิ่ง
ช่วงหลังๆ กินอยู่แบบมีชีวิตรอดไปวันๆ
บางวันแกงหนึ่งถุงยี่สิบบาทก็กินได้ ๓ มื้อ หรือปลากระป๋องหนึ่งกระป๋องก็ต้องกินให้ได้ ๓ มื้อต่อวัน
บางวันต้มไวไวหรือมาม่าหนึ่งซองเพื่อกินกับข้าวสวย บางวันก็ซื้อปลาทูหนึ่งแพ็คราคา ๑๒ บาทมาทอดกิน
บางวันกินข้าวไป น้ำตาก็ซึมไป และบางคืนท้องก็ร้องโครกครากด้วยความหิว อาศัยน้ำเปล่าประทังไป...
เคยร่ำๆ คิดอยากจบชีวิตตัวเองเช่นกัน กระนั้นก็ยังหวังว่าวันพรุ่งนี้คงดีขึ้น มีสิ่งดีๆ เล็กๆ เกิดขึ้นบ้าง
เปิดเน็ตดูเมล์ว่ามีบริษัทหรือสำนักพิมพ์ไหนจะส่งข้อความมาติดต่อเรื่องงานปรู๊ฟหนังสือบ้าง ก็ว่างเปล่า
คลิกดูร้าน Life Book ว่าจะมีใครสั่งซื้อหนังสือมือสองบ้างไหม ก็ว่างเปล่า
ลองแวะหาดูว่าที่ไหนรับสมัครพนักงานพิสูจน์อักษร หรือบรรณาธิการเล่มแบบฟรีแลนซ์ล่าสุดบ้างไหม ก็ไม่มี
ถอนหายใจเฮือกใหญ่ มืออ่อนระทวย หัวใจหม่นระโหย น้ำตาซึมอีกครั้ง...
พลันกวาดตามองหาข้าวของในห้องซึ่งพอมีค่าที่จะไปจำนำได้ ก็ไม่มีสิ่งใดให้น่าจำนำ
ยกเว้นโน้ตบุ๊กที่กำลังใช้งานอยู่เครื่องนี้--
เหลือบมอง Piggy น้องหมู... พรุ่งนี้คงต้องแคะเหรียญออกมาอีกแน่แท้
น้องหมูของฉัน...ช่างแลดูน่ารักจริงๆ
.