ชีวิตอาจดำเนินมาถึงทางตัน ไม่มีทางเลือก และจำต้องยอมศิโรราบบ้าง
แม้นลึกๆ ในใจจะเสียดาย ทุกข์ทวี อาลัยอาวรณ์ หรือน้ำตาไหลซึม
ทว่าจะให้ทำเช่นไรได้ ในเมื่อถึงสิ้นเดือนทีไรก็มีรายจ่ายตายตัวทุกที หิวก็ต้องกิน
ของใช้ในชีวิตประจำวันหมดก็ต้องซื้อ เดี๋ยวนี้ตู้เย็นผมมีแค่ขวดน้ำเปล่าแช่เท่านั้น
หนังสือที่ผมสะสมเก็บไว้...บางเล่มก็เป็นผลงานที่ทำสมัยเป็นกองบรรณาธิการบ้าง
เป็นบรรณาธิการบ้าง เป็นพิสูจน์อักษรบ้าง (ทำงานอยู่แต่หนังสือตลอด)
บางเล่มก็เสาะแสวงหาซื้อเก็บมาสมัยเรียนมหาวิทยาลัย
บางเล่มก็มีลายเซ็นของนักเขียนประทับไว้ให้หวนระลึก
บางเล่มเวลาซื้อ ผมก็ชอบลงลายเซ็นตัวเอง เขียนถึงเวลาและสถานที่ที่ซื้อหนังสือเล่มนั้นๆ
บางเล่มก็รักมาก เป็นหนังสือในดวงใจ เป็นโลกแห่งความฝันและจินตนาการในวัยหนุ่ม
เราเกิดมาตัวเปล่า เวลาตายก็ไปตัวเปล่า ไม่สามารถเอาสิ่งใดๆ ที่ยามมีชีวิตสร้างไว้ไปได้ด้วย
ถึงแม้ผมจะเสียดายหนังสือสุดแสน พยายามทำใจ และสรรหาเหตุผลต่างๆ นานาที่จะไม่ขาย
ทว่าที่สุดนั้น ก็ต้องยอมรับความจริง น้อมรับชะตากรรมที่ไม่อาจเลี่ยงได้
ทั้งที่ก็พยายามหางาน หาจ็อบงาน ดั่งที่เขียนใน รับจ้างพิสูจน์อักษร (ฟรีแลนซ์) แล้ว
หางานในที่นี้ ก็มีส่งใบสมัครไปตามสำนักพิมพ์ต่างๆ บ้าง และก็ไปลงประกาศตามเว็บบ้าง
ผมนั่งมองชั้นหนังสือในห้องตัวเองแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่
คงได้เวลารื้อหนังสือมาปัดฝุ่น ทำความสะอาด เพื่อถ่ายรูปหน้าปก
แล้วเตรียมพร้อมที่จะทยอยประกาศขาย คงต้องหาเว็บฟรีเพื่อการณ์นี้ด้วย
ใจก็พานคิดไปว่า...ถ้าต้องขายหนังสือจริงๆ ก็อยากให้ตกอยู่กับคนที่รักหนังสือเหมือนกัน
ให้หนังสือได้อยู่กับคนที่เห็นคุณค่าของมัน หรือชื่นชอบและอยากเก็บสะสมไว้
ขอพลังจงสถิตกับทุกท่าน...
.
